De anekdote

Ik zal nooit vergeten, het is nu heel lang geleden, dat mijn schaakmaatje Evert op een verjaardag vertelde dat hij naast het schaken ook weleens een “hengeltje” uitgooide. Verbijsterd fronste ik mijn wenkbrauwen omdat ik dat niet achter zijn persoontje had gezocht. Om de proef op de som te nemen, daagde ik hem uit om een wedstrijdje te gaan vissen! Wist ik veel…? Evert nam de uitdaging aan zonder ook maar iets te verraden over zijn verleden.

Op de Maarsseveense plassen zou het vonnis voltrokken worden. Gepakt en gezakt met indrukwekkende visspullen kwam Evert op zijn Kreidler Floret aan. Een groot visfoedraal vol met dure hengels, gedragen over zijn schouders, maakte direct al indruk. 

Mijn mond viel open toen een prachtig visplateau, een schitterend ruim zittende viskist, een lichtgewicht koolstofhengel van ruim 10 meter (in die tijd zeer zeldzaam), twee reservetoppen en ga zo maar door voor de dag kwam. Wel 40 dobbers zag ik keurig netjes gesorteerd in zijn viskist pronken. Dat beloofde nog wat…

De wedstrijd!

Op teken van Evert zou de wedstrijd beginnen. Opvallend vond ik het dat hij na het startsignaal enorme voerballen in het water smeet! Daarna draaide hij een sjekkie en vroeg ongeduldig of ik al klaar was met voeren! Voeren? ‘Hoezo voeren?’, dacht ik nog. In mijn ogen stond hij met dat plonsen behoorlijk de vis te verjagen! Ondanks dat, werd het snel duidelijk, dat ik niet met een amateur te maken had!

Tja.. van een wedstrijd is eigenlijk nooit sprake geweest. Evert sleurde de ene na de andere vis het water uit! Het leek wel tovenarij! Vol ongeloof en verbijsterd moest ik keer op keer toezien hoe Evert met zijn supersnelle inhaal-techniek mij vernederde. Ik had dit nog nooit meegemaakt! En vele mensen, die zich inmiddels achter hem hadden verzameld, blijkbaar ook niet. Na drie kwartier was de koek op en hield Evert het voor gezien en telde we 48 vissen in zijn net, terwijl ik er amper 6 in mijn net had liggen! 

Ik voelde me steeds kleiner worden. Berustend in mijn verlies gooide ik het bijltje erbij neer. Tegen zoveel vangstgeweld was ik niet bestand. Ik feliciteerde Evert met de dikke overwinning, maar zei hem wel dat hij iets had uit te leggen… Evert verdween zoals hij gekomen was. Dit keer met een dikke glimlach om zijn mond. Pas later biechtte hij op meegedaan te hebben aan de wereldkampioenschappen wedstrijdvissen in Wenen!

Jaren later is Evert uitgegroeid tot een bekende Karper visser en schreef hij drie boeken.