Waarom PSV mijn cluppie is

Dit moet de poster geweest zijn die mij verleid heeft om voor PSV te worden.

Elinkwijk

Dat ik sinds mensenheugenis voor PSV ben, mag op zijn minst opmerkelijk genoemd worden. En zeker als je geboren en getogen Zuilenaar bent. Alles in Zuilen ademt Elinkwijk. Te beginnen bij voetbalclub Elinkwijk een zeer gerespecteerde eredivisionist in de jaren zestig. 

Maar als kind was je hoofdzakelijk bezig met voetballen op straat en schoolpleintjes, veelal met vriendjes en mijn neefje Hennie van Emmerik. Naast dat Hennie en ik neefjes waren, waren we ook kameraden. We woonden in dezelfde straat, en zaten op dezelfde lagere school en we konden niet wachten tot we lid mochten worden van voetbalclub Ultrajectum. In die tijd kende Utrecht veel amateurverenigingen, ik noem er een paar: Ultrajectum, UVV, Utrechtse Boys, HMS, Hercules, Maarssen, DSO, PVCV en nog veel meer…

Waarom dan toch PSV?

Ik denk dat ik ongeveer acht jaar was toen Hennie en ik een mooie kleuren voetbalposter van PSV en ADO mochten uitkiezen. Mijn neef Hennie gaf de voorkeur aan ADO en ik aan PSV. Niet dat wij de teams goed kende, maar zo’n poster maakte indruk met die stoere voetballers erop. Kinderen houden van helden. We schaardde ons achter onze keuze en vanaf toen waren we supporters van onze nieuwe club.

Mijn neef en ik hielden de uitslagen nauwlettend in de gaten en al helemaal als ze tegen elkaar speelde. Met name in de beginfase waren beide teams aan elkaar gewaagd en deden ze niet zoveel voor elkaar onder. Maar na het verstrijken van de jaren werd het onderlinge krachtsverschil groter en groeide PSV uit tot een topclub in Nederland.

Fusie

In 1970 fuseerden Elinkwijk met DOS en Velox en zo werd FC Utrecht geboren. Het stadion van (vijand) DOS, de Galgenwaard, werd aangewezen waar FC Utrecht zijn thuiswedstrijden zou gaan spelen. Dat deed voor veel Zuilenaren de deur dicht en besloten nooit een stap te zetten in dat stadion! En zo verdween eredivisionist uit Zuilen en gingen ze verder als amateurvereniging. Ik was in die tijd niet zo rancuneus dan de meeste Zuilenaren. Mijn liefde voor PSV was aangegroeid en voelde me niet geroepen om FC Utrecht een warm hart toe te dragen.

Mijn jongste zoon heb ik weten te besmetten met het PSV-virus en kijken we trouw de wedstrijden van PSV. Zo zie je maar wat zo’n voetbalposter allemaal toe kan leiden…