Studio Sport

Onlangs zat ik naar de samenvatting van de eredivisie te kijken. Ja, ja het voetbalseizoen is weer begonnen. Tijdens die samenvatting zie in mijn ogen een foute beslissing van de “scheids” en stuurt een speler onterecht van het veld. Even later gaat hij weer de fout in en ziet een zuiver doelpunt over het hoofd. 

Ook zijn assistent hield zijn vlag omlaag weliswaar met zichtbare vertwijfeling. Dan begint mijn bloed al een beetje te borrelen. “ Iedereen zag toch dat het een zuiver doelpunt was?” Als de beste man even later weer in de fout gaat vanwege een onterecht gegeven strafschop, stijgt mijn bloeddruk verder omhoog. Niet dat ik de benadeelde ploeg een warm hart toedraag maar “onrecht” valt mij blijkbaar zwaar. Ook al is het niet mijn favoriete club.

Journaal

Nog nadenkend over de gebeurtenissen begint het achtuurjournaal en word geconfronteerd met beelden van bootvluchtelingen en moet onmachtig toezien hoe die arme stakkers in erbarmelijke omstandigheden hun leven wagen voor een duur betaalde overtocht.
En zoals zo vaak, gaan die beelden op den duur afvlakken en neem je ze ter kennisgeving aan.

Na het nieuws stelde ik me de vraag waarom ik me druk maak voor een onbenullig wedstrijdje en dat wereldnieuws afglijdt? Is het dan toch de onmacht? Zijn mogelijk dergelijke problemen te groot voor een individu? Vragen waar ik zo gauw geen antwoord op heb. Maar ik heb mezelf wel beloofd dat zolang de wereld in brand staat, me minder druk te maken over de gebeurtenissen op het voetbalveld. Kom op zeg, waar maak ik me in godsnaam druk om…