Verslag

Afgelopen zondag 14 juni was het weer zover. Vroeg uit je nest en alwéér naar Soest. En dat nog wel met dat klote weer! (Excuus voor mijn woord gebruik) Vrijwel tegelijk kwamen we met drie auto’s om circa 05:30 aan.

Nog vol over het resultaat van Oranje en de verrichtingen van Patrick Kluivert met Staelens tuigden we, al discussiërend daarover, de hengels op. Ron lied bij zijn aankomt vrijwel direct weten dat hij onmiddellijk na de wedstrijd naar huis terugkeerde, om Jolanda naar de tandarts te brengen. Vlug werd er geloot. Natuurlijk trok Benno weer op één, Jan op twee, Ron op drie en ik op vier.

Om tien over zes begon de wedstrijd. Ik was optimistisch aan de wedstrijd begonnen omdat ik, van een van mijn vismaten, te horen had gekregen dat een onderlijn op 70 cm gehouden moest worden en zeker niet op 35 cm zoals ik al jaren viste. Na een kwartier vissen was over de hele linie nog geen schub gevangen en dat is, zeker in de Eem, een teken aan de wand. Om even over halfzeven ving ik de eerste vis.

Een “platte” nog wel. Ron grapte lachend “Goh Geer ben jij ook eens de visser van de dag” Het lachen verging hem al snel toen bleek dat hij nauwelijks een visje kon vangen. Het was dan ook niet verwonderlijk dat Ron als eerste begon te klagen. Hij had het koud een slechte plek, zat voortdurend vast en baalde zichtbaar van de situatie. Benno zat stilletjes, zoals altijd, te turen met zijn nieuwe “Lippie” bril naar het nog onbewogen picker-topje.

Ook Ben kon ze niet vangen. Misschien kwam het wel door het watergemaal dat voortdurend grote hoeveelheden overtollig regenwater overhevelde vanuit de polder naar de Eem. Je zult er maar naast zitten! Jan ving nu ook een “platte“ en een behoorlijke ook. Nu zal niemand wakker schrikken als Jan een vis vangt omdat hij in het klassement meestal voor spek en bonen meedoet.

Pauze

De pauze was voor Benno en Ron een bevrijding. Kleumend van de kou doken ze snel samen de auto in. En als je Ron mag geloven was hij in korte tijd weer helemaal “opgewarmd” Door het aanhoudende slechte weer leek de tijd tergend langzaam te verstrijken.
Inmiddels waren Benno en ik overgestapt naar de vaste hengel. Jan niet, Jan blijft, wat er ook gebeurt, kromgebogen op zijn visstoel achter zijn picker zitten.
Dit keer met meer succes dan anders. Jan probeerde onopgemerkt zijn tweede brasem naar binnen te loodsen maar de grijns op zijn gezicht verried dat hij zojuist een mooie vis gevangen had. Nadat de tijd verschreed ging het ernaar uitzien dat Jan wel eens de wedstrijd zou gaan winnen!

Dat was lang geleden! Benno was inmiddels op de “vaste” gegaan en sprokkelde met wat kleine vis de puntjes bij elkaar. Ron had zijn dag niet en als Hij slecht begint blijft hij de hele wedstrijd maar aan prutsen. Ik moet wel toegegeven dat Ron een rot plek had. De wedstrijd naderde het einde en het weer werd zoals gewoonlijk weer beter. Op de valreep wist ik nog een mooie voorn te bemachtigen.

Het bleek niet voldoende voor de winst want die ging verrassend naar Jan van Doesburg!

Samenvattend,

Nog nimmer wisten we met zijn alle zo weinig te vangen in de Eem. Dit is ongetwijfeld een dieptepunt in onze Devvvvv geschiedenis en nog nooit wist Jan te winnen in de Eem een hoogtepunt! Proficiat Jan eindelijk werd je inzet beloond! Laten we deze visdag maar gauw vergeten. De wedstrijd is met deze uitslag voor iedereen weer helemaal open. Ik werd weer tweede in de wedstrijd en kom hiermee 1e in het totaal klassement. De verschillen zijn erg klein en dat is misschien wel het positieve van deze wedstrijd. Ik wens Ben, Ron en Jan een prettige vakantie met vrouw en kids en pakken de draad na de vakantie weer op. Maar voorlopig niet meer in de Eem.

Opmerking:

Toen ik thuis kwam bleek dat ik de thermometer nog in het water had laten liggen. Twee dagen later ben ik op dinsdagavond deze gaan opzoeken. Gelukkig vond ik hem terug na wel een kwartier gezocht te hebben! De watertemperatuur stond toen op 16°C graden. Het is maar dat je het weet.

Tot ziens Gerard.