Het verslag

Na een jaartje overgeslagen te hebben stond het Merwedekanaal weer op het programma. Met 65 punten was ik toen eerste. Niet echt om over naar huis te schrijven.Aan de andere kant heeft het water ook een record geleverd. Op 22 juni 1993 haalde ik daar vernietigend uit met 328 punten! In ieder geval heeft altijd iedereen daar vis gevangen. Voor de statistieken was nog te vermelden dat Jan daar nog geen officiële wedstrijd had gevist.

Veel belangstelling

Jan die helemaal uit Den Bosch moest komen, was keurig op tijd. Jan liet avonds daarvoor al weten dat hij wat later zou kunnen komen en wou een kopplaats. Benno en Ron verzamelden ruimschoots op tijd in Nieuwegein. Benno die de tweede keuze had voor het uitzoeken van een plek, was slim en zocht er één waar het gras platgetrapt was. Daarna mocht ik kiezen en koos voor de rechterkop. Jaloers keek ik wel naar de plek van Benno.

Ik kende die plek als geen ander. Ik vreesde voor een afstraffing. Bleef nog nummer twee over voor Ron. De hengels werden snel opgetuigd en het voer werd in het water gesmeten. Om precies vier minuten over zes startte de wedstrijd. Aanvankelijk begon de wedstrijd in een ontspannende sfeer.

Natuurlijk het resultaat van Oranje tegen Engeland 1-4 was het gesprek van de dag. Maar de belangen waren groot hier moest gepresteerd worden. Het was wéér Ron die de eerste vis ving. Ikzelf kreeg tegen de verwachting snel aanbeten echter zonder resultaat. Benno ging alléén voor groot. Dus moest hij even wachten voordat hij z’n eerste aanbeet mocht begroeten. Jan die als laatste kwam, maar wel als eerste blèrde of we niet onderhand konden gaan beginnen, bleef ook zonder resultaat.

Het werd kouder. De temperatuur zakte terug tot onder het normale. Na zo’n anderhalf uur had ik nog maar één visje. Benno ving nog steeds niets. Jan ving een paar kleintjes en Ron zat somber te staren en was daarbij opmerkelijk stil. Ik haalde m’n “vastestok” uit m’n foedraal om toch maar wat vis te vangen en dat werkte al snel begon ik ze te vangen twee drie vier….

Daar kwam bezoek aan. Oh dacht ik, dat is die ouwehoer weer met z’n sterke verhalen. ‘Is het nog waaat’ het Utrechtse accent droop er vanaf. ‘Kloten’ zei ik. ‘Zoals je ziet. Ik probeer het maar eens kort, ik heb wat kleintjes’ Daar kwam ook nog m’n buurman aan, nog meer bezoek? Ach wat maak het ook allemaal uit. De klok tikte verder.. ‘Hé zal je niet eens slaan.’ Afgeleid door al dat geklets overzag ik inderdaad m’n beet.

Soepel sloeg ik aan. Contact! En wat voor één. Met een paar stevige rukken probeerde de vis zich te ontworstelen. Heel even gaf de vis zich gewonnen. Zeker toch niet zo’n grote. Maar dat was van korte duur. Met een ferme ruk naar beneden probeerde de vis weer een poging zich te bevrijden. Dit keer met meer succes. M’n hengeltopje verdween onder het wateroppervlak en boog verder en verder het tuig stond nu snaar strak en… Pats.

Een fladderend draaitje aan m’n hengel was het resultaat. Alles kwijt. ‘Krijg nou de kolere, dat was een beste’ hoorde ik achter me. Balend toog ik een nieuw tuig op…

De pauze

Om acht uur brak de pauze aan. Koffie! Ik was er wel aan toe. Daar hoorde ik dat Ron ook een grote had verspeeld. Hij dacht zelf aan een grote baars. En natuurlijk was er veel bekijks voor m’n nieuwe auto. Deze had ik diezelfde middag nog opgehaald. Ook werd, hoe kan het ook anders, over de EK gesproken. Patrick Kluivert moest erin. Bergkamp als schaduwspits en Ronald de Boer op rechtshalf en eventueel Cocu op links.

En Hidding bla, bla… Om 20:16 hervatte we de wedstrijd. Alleen m’n buurman was nog aanwezig. (Nabericht: Nederland is inmiddels uitgeschakeld snik.)

De tweede helft

Benno, die in mijn ogen de beste plek had, had onbegrijpelijk nog niets gevangen. Hij ging evengoed zo vrolijk verder met z’n picker. Ron pakte de draad weer op met z’n hengeltje en Jan bleef bij zijn werp/picker/feeder/ of match-hengel of wat er ook voor door mag gaan.

Ikzelf twijfelde. Ik bleef nog even voor de ‘vaste’ gaan. Als ze op de picker gaan bijten kan ik altijd nog om. En, even later gebeurde het. Een kromme picker. Benno zat te gemeen te gniffelen. ‘Tering‘ dacht ik. Ze beginnen te bijten. Hup m’n vaste hengel gooide ik aan de kant en ging snel over op W.P. M’n buurman zei nog: ‘Hé wat heeft hij nu eigenlijk?’. ‘Zie je dat dan niet’ zei ik ‘een platte natuurlijk!’ Benno trok en trok het leek wel een eeuw te duren hij draaide maar aan z’n molen maar er kwam geen “platte” maar een paling! ‘Zo die telt lekker mee zo’n lange’ zei Benno met een “BIG SMILE”. ‘Hij telt toch wel hè?’

De enige die daar overtuigend van was, was Benno zelf. De rest twijfelde hierover en durfde er geen uitspraak over te doen. ’We meten hem wel op en zullen het reglement erop nalezen.’ Zei ik nog. ‘Kun jij hem dan even meten Geer’? Vroeg Benno die blijkbaar snel van de paling afwilde zijn. ‘Ja hoor’ zei ik ‘kom maar op met dat beest.’ Tijdens het meten hoorde ik Harry zeggen: ‘Hé Geer let op je picker!’

Met een grote boog richting waterkant stond m’n top abnormaal gebogen. Ik liet de paling vallen en snelde naar m’n picker. Met een grote klap sloeg ik aan. Gelukkig nog net op tijd. Zo zie je maar, ben je andermans gedrocht aan het meten, zal je notabele nog vis missen ook! Na enige tijd verder verdween Harry en ik ging maar eens posten bij m’n visvrienden.

Toen ik na enig gekissebist over de omstreden paling van Benno weer op m’n plek arriveerde, bleek m’n plan geslaagd. Door het speciaal neerleggen van m’n picker had de vis zich vast gevreten en zich niet kunnen ontdoen van de haak. Alweer een vette platte. Dit gaat lekker zo. Ron ving na de pauze een paar voorntjes en baarsjes. Voor Benno hing een drama boven z’n hoofd.

Nog steeds geen moer gevangen. Onbegrijpelijk! Jan had vis, maar daar had je ook alles mee gezegd. Een behoorlijke maatvis had hij nog niet gezien. En ik? Ik had “brasem” geroken en wou meer. Het geluk was aan mijn zijde. Ik ving er nog twee mooie bij! Benno werd uiteindelijk verlost van een vernedering en ving een Kolblei of zoals Ron eerder in z’n verslag wist te verwoorden een Koplijn.

Om tien uur stopten we ermee. Jan wist na de wedstrijd nog te melden dat hij een gigant had verspeeld. De vis heeft hij niet gezien, maar is wel door 18/100ste heen gezwommen! Karper misschien? Nadat we bij mij thuis met z’n allen, onder het genot van een potje bier, door Mart Smeets op de hoogte waren gebracht over het laatste EK96 nieuws. Taaiden de heren ongetwijfeld ontevreden naar huis, nadenkend over wat nu weer fout was gegaan.

Resumerend

Ron: Tja Ron. Je bent je toppositie kwijt, door gewoonweg heel slecht te vissen. Het gemis van een picker breekt je nu op. Mocht je nog kampioen aspiraties hebben, zal je zo’n ding toch moeten aanschaffen. Anders voorzie ik verdere daling. Hoewel…

Benno Dit is blijkbaar geen water voor jouw. Nog nooit heb jij hier behoorlijk kunnen vangen. Een goeie visser vangt ze overal. Dat zijn je eigen woorden. Als ik jouw was. zal ik me maar eens diep gaan schamen. Benno, Benno, in zo’n topwater moet je véél meer kunnen vangen en zeker op die plek!!

Gerard Klasse verloochent zich niet. Ik heb orde op zaken gesteld. Blijkbaar kan ik een misstap permitteren. Ik sta alweer op één en dat is toch grote klasse al zeg ik het zelf!

Jan Als toch die ene gigant doorgekomen was dan….. Droom jij maar lekker verder Jan. Ga liever eens na wat er nou precies altijd maar weer verkeerd gaat in plaats van te praten over vis die je nog nooit gezien heb. Let op je voer (veel te droog. Dit lokt kleintjes), materiaal en voorbereiding. Lees vislectuur verbeter je. Het is maar een idee.

Tot ziens Gerard