Heren visvrienden,

Met een voorsprong van 152 punten op nummer twee, Benno, vertrok ik samen met hem vol vertrouwen naar de “Good Old” stek de Bosdijk. Het was alweer 13 jaar geleden dat we daar voor het laatst gevist hadden. Een mooi water in een prachtige ambiance. Helaas was de geplande Bosdijk-1 plek bezet door diverse vissers dus moesten we noodgedwongen een stukje doorrijden om neer te strijken aan plas-2

Ook hier hadden we in het grijze verleden wel eens een wedstrijdje afgewerkt maar dat was nog vóór 1993. Dat het uiteindelijk zo’n close finish zou worden kon toen no niemand vermoeden

Loten

Aangekomen op de plek, haalde Ron de vertrouwde lootjes uit zijn zak. Het loten bij de club begint zo langzamerhand een obsessie te worden voor Jan en Ron omdat zij veelal buiten de pot piesen als het om het trekken van kopplaatsen gaat. Daar had Ron ludiek op ingespeeld door alvast de namen op de binnenkant van de loten te zetten… En tja als je het lot tart… dan gebeurt het weer…. Benno trok dus de rechter en ik de linker kopplaats!

 De wedstrijd

Het was wel duidelijk dat de hengelkeuze de “vastestok” zou worden en iedereen ging voor de aantallen. Al snel vingen we allemaal vis. Weliswaar wat klein maar toch… Maar na mate de wedstrijd vorderde kreeg ik het gevoel dat ik wat achter bleef op de rest. Tijd voor een ander plan maar welke? Ik twijfelde nog een besloot nog even te wachten. Plotseling vanuit het niets ving Benno een prachtige Zeelt.

Erg bewonderenswaardig te meer omdat Benno slechts met 10 honderdste viste. Met deze vis in zijn net zat Benno op rozen. Jan en Ron genoten zichtbaar en hoopte dat Benno zou doorstomen zodat de competitie weer spannend zou worden. De pauze bracht zoals altijd weer dezelfde gesprekken dus weinig nieuws!

 Het vervolg van de wedstrijd

Na de pauze besloot ik te proberen mijn inmiddels opgelopen achterstand te compenseren door een paar deeltjes bij te zetten en te gokken op die PLATTE. Maar dat verrekte beest wilde maar niet langs komen. Ik ging er al ernstig rekening mee te houden dat ik wel eens laatste zou kunnen worden. Mijn opgelopen voorsprong uit voorgaande wedstrijden kwam een beetje in geding maar zorgen maakte ik me nog niet. Maar om nu laatste worden op de bosdijk? Daar voelde ik niks voor.

Met nog een halfuurtje op de klok, zag ik langzaam mijn dobber wegglijden… Ik kon mijn geluk niet op. Het voelde zwaar en het trok als een beer. Met deze vis zou ik in één klap van de laatste plaats verlost zijn, flitste door mijn hoofd. Met uiterste voorzichtigheid drilde ik de prachtige brasem mijn schepnet in. En zoals iedereen visser weet, als er één zit, zitten er meer! Dus gauw er weer in. De stemming en verwensingen waren niet van de lucht.

Ik zal de lezer dit besparen. Met nog weinig op de klok lachte het geluk me toe en prompt ving ik er nog twee platjes bij. En omdat Benno na de pauze helemaal was stilgevallen, bleek mijn vangst toch nog afdoende om de wedstrijd te winnen! Na afloop dronken we traditioneel ons biertje en taaide daarna af naar huis. Voor gedetailleerd overzicht, zie de uitslagen hieronder. De volgende en laatste wedstrijd op een geheel nieuwe stek, de Lek!

Heren bedankt en tot volgende week.
Gerard.