Het doek is gevallen

6e Wedstrijd

De zesde, tevens voorlaatste wedstrijd was gepland in de Angstel bij Breukelen. Voor Benno betekende dit, indien hij nog aspiraties had om één te worden, alles of niets. De Angstel staat bekend als een water waar je met gemak vijf tot tien kilo kunt vangen. Maar werd het alles? Of werd het niks?

Wedstrijdverloop

We waren ruim op tijd aanwezig. Voor Ron was dit een nieuw water. Ron die bij nieuwe wateren nooit enthousiast is, was ook nu weer niet al te opgewekt. Dit zal wel meer te maken gehad hebben met het feit dat er nogal een harde wind over het water blies dan met het water zelf. De volgorde was net zoals op de Eem Benno op nummer één Ron op twee en Gerard op drie. De plaatsen werden uitgezet. Volgens Ron moesten we bij het watergemaal zitten, daar is immers een mooie betonnenrand waar je makkelijker kan zitten. Ondanks alle waarschuwingen van Gerard daar niet te gaan zitten was Ron dit keer onvermurwbaar en bleef

Benno was tamelijk stil aan de wedstrijd begonnen. Het valt natuurlijk ook niet mee tegen 300 punten te vechten. De wedstrijd ving om 17:55 aan. Gerard viste in het begin weer kort. Ron op volle lengte twee meter achtentwintig en Benno die zijn lesje geleerd had op voorgaande wedstrijden begon ook met de vaste hengel. Het eerste half uur leek wel een kopie van de 4e en de 5e wedstrijd. Gerard en Ron vingen in een hoog tempo en Benno bleef daarin beduidend achter.

Het was Ron weer die zijn traditionele baars ving van 8 punten. Benno ging naar zo’n drie kwartier toch zijn geluk maar beproeven op de picker en Gerard probeerde het op de tien meter. Ron bleef op de 2.28. Veel veranderde eigenlijk niet, Gerard bleef kleintjes vangen, Benno zag zo nu en dan een klein platje, maar alleen Ron ving zowaar om half acht een mooie platte.

Om 19:55 uur brak de pauze aan. Na wat biertjes genuttigd te hebben en ons afgevraagd te hebben hoe precies nu dat watergemaal werkt, trokken we weer snel van leer.

Gerard die tot nog toe alleen maar klein gezien had vond het hoogtijd worden voor de platte en begon dus met zijn picker. Ron die na vijf wedstrijden de tweede plaatst op de ranglijst staat begon met een kleine voorsprong aan de tweede helft. Benno die ontevreden was tot zover, had alle hoop definitief laten varen. Het was nu zaak niet laatste te worden.

De wind die nog steeds krachtig aanwezig was verpeste eigenlijk een hoop van het mooie viswater. De wedstrijd vorderde. Gerard stelde orde op zaken als er nog een sprankje hoop was dan werd deze nu definitief de grond ingeslagen. Gerard ving een flinke brasem en kort daarna nog één. Het doek was nu zo goed als definitief gevallen

Opeens als bliksem uit heldere hemel kwam het watergemaal in werking. Ron schrok zo, dat hij zeker een halve meter uit zijn stoel veerde. Gerard die ook bijna van zijn viskoffer viel kon toch nog wel de lol van het hele gebeuren inzien. Het gevolg was een enorme stroom in het water. Normaal vissen kon daar eigenlijk niet meer. Gerard die met zijn picker daar ver, vandaan zat, had er nog het minste last van.

We hebben er tijdens de wedstrijd nog veel om gelachen. Doordat de stroming voortdurend aanhield kwam Ron even buurten. “Ook eens pickeren Ron” zei Gerard. Ja laat mij het maar eens even proberen. Na tien minuten schreeuwde Gerard met luidde stem: “Slaan Ron! Slaan! Met een ferme haal sloeg Ron een mooie brasem uit het water.“

De wedstrijd naderde zijn einde. Gerard had weer toegeslagen. Met nog één wedstrijd te gaan kan Gerard net zo als verleden jaar zich vrijwel kampioen noemen. Het is voor Benno geen best jaar geweest, hij noemde het zelf een overgangsjaar van vastenhengel naar de picker. In de laatste wedstrijd zal het er om spannen wie met de tweede plaats gaat strijken. Voorlopig ligt deze in handen van Ronnyboy!!!

Tot ziens Gerard