5e Wedstrijd

Van Correspondent:

Grote Geer flikt het alweer! Het begint eentonig te worden. Gerard wint voor de vijfde keer achterelkaar met succes de beker. De blamage van zijn eerste wedstrijd heeft hij moeiteloos weggewerkt en dat geeft te denken. Gerard is duidelijk een maatje te groot voor de club van vier. Als er nog spanning was, dan was het de strijd om de tweede plaats. Benno en Ron moesten dit uitvechten op de Eem. Lange tijd ging deze wedstrijd gelijk op, tot drie kwartier voor tijd, toen maakte Benno aan alle onduidelijkheid een eind door een fraaie brasem te vangen. Jan die eigenlijk kansloos was op eremetaal heeft ook nu weer geen vuist kunnen maken.

Het verslag

De laatste wedstrijd die traditioneel in de Eem werd gehouden zal als een van onze slechtste wedstrijd te boek gaan. Of het ontbrak aan motivatie is moeilijk na te gaan. Ikzelf kon redelijk relaxt, gelet op m’n voorsprong, aan de wedstrijd beginnen. Voor Ron en Benno lag dit anders. Slechts vijf punten scheidden hun puntentotaal van elkaar. Jan was praktisch uitgeschakeld.

Zitting

Aangekomen bij de Eem bleken de eerste plaatsen bezit te zijn, zodat we moesten opschuiven. Jan gaf de voorkeur aan de rechter kop. Benno aan de linker en Ron wilde blijkbaar Benno in de gaten houden en koos een plaats naast hem. Voor mij bleef dus nummer drie over.

Fluitsignaal

In het vorige verslag liet ik al weten dat de spelregels wat strakker gehanteerd zullen gaan worden ten aanzien van het voeren en de aanvangstijd. Met de voerballen in de aanslag wachtte iedereen keurig op het eerste fluitsignaal en zo hoort het ook!

De wedstrijd

Om kwart over acht begon de wedstrijd. Ikzelf ving het eerste visje. Als we maar gelijk beginnen! Benno die toch op zeker wilde spelen, begon op de vaste hengel. Jan niet, hij probeerde het op de picker. De zon scheen volop en er was weinig wind. Alles mee dus. Maar ondanks het prachtige weer zou het toch een slechte wedstrijd gaan worden. Ikzelf ving nog wel redelijk maar Ron en Benno keken teveel naar elkaar denk ik.

Daardoor konden ze met pijn en moeite wat voorntjes bij elkaar sprokkelen. Jan zat ondanks z’n kopplaats niet op zijn gemak. Hij werd voortdurend belaagd door wespen. Wespen komen zeker op bierlucht af. Op een gegeven moment zag ik Jan met een wilde ruk aanslaan echter zonder resultaat. Een fladderend draait je van circa 30 centimeter zag ik aan z’n top hangen. “Karper Jan?” Vroeg ik verbaasd. “Hier snap ik geen barst van,

ik voelde helemaal niks” zei hij nog verbaasder. Het mooie weer veranderde en een regen bui was niet meer uit te sluiten. De paraplu’s werden opgezet. Een fikse bui denderde naar beneden. Ik zat nog steeds goed te vangen maar na de bui zag ik nauwelijks vis meer. Gelukkig was het met de pauze droog.

De ontknoping

Tot nog toe waren er geen spectaculaire vangsten gedaan. Ron en Benno gingen gelijk op. Dit maakte het wel spannend. Jan was inmiddels op de vaste hengel overgegaan en ving zowaar in korte tijd drie kleine visjes. Ik had nog steeds problemen met het vangen. Pas dik in de tweede helft ving ik eindelijk een vis van formaat. Benno die blijkbaar niet gerust was op z’n eind klassering zette een troef in. Zijn picker werd klaargemaakt.

Ron werd zichtbaar zenuwachtig van. Om kwart over elf kwam het verlossende antwoord van Benno. Een platte van 41 cm. werd gretig naar binnen getakeld. In een klap zag Ron z’n tweede plaats weggerukt worden. Dat is even slikken. Ron die zo goed was begonnen.

Zelfs eerste heeft gestaan en lange tijd op tweede plaats. Nu met de eindstreep in zicht zag hij toch nog Benno voorbijkomen Dat is balen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.
Ik had je al gewaarschuwd in het vorige verslag. Om kwart over twaalf klonk het laatste fluitsignaal. De strijd was gestreden. Benno had Ron gevloerd!

De afsluiting

De beker werd bij Benno thuis, onder het genot van een biertje, voor de vijfde keer aan mij uitgereikt. Foto’s werden gemaakt en de enveloppen met inhoud werden uitgedeeld. Tot grote verrassing bevatte elke enveloppe een geknipt stukje van een “meier.” Als grap bedoeld om met de club er van te gaan drinken. Vreemde vogel die Ron. Omdat dit niet doorging heeft Ron de stukken weer aan elkaar geplakt en weer mee genomen naar de clubkas.

Tot ziens Gerard