Een wedstrijd om heel gauw te vergeten

1e Wedstrijd

Tja het was weer zover. De eerste viswedstrijd stond op stapel en wel in het ‘t Goy. Ja u leest het goed in het ‘t Goy. Op veel verzoek is de locatie ‘t Goy er weer bij gehaald. Een zeer onberekenbaar water, een water zoals ik reeds vele malen hiervoor beschreven heb als een sloot waar de loting behoorlijk van invloed is op het resultaat. Nu wil ik gezien het eind resultaat niet zeuren maar ik geloof dat zelfs Benno gezien z’n resultaat overtuigd is van een definitief vaarwel van het ‘t Goy

Wedstrijdverloop om heel gauw te vergeten

Benno en ik zijn samen om +- 7:45 vertrokken uit Nieuwegein. Om even over acht waren wij ter plaatse. Gezien de tropische temperaturen in de afgelopen dagen waren we luchtig gekleed aan de wedstrijd begonnen. Ron kwam even later aan en was zeer goed gemutst. Heel even was er nog twijfels over de loting. Maar naar enige overredingskracht van de wedstrijdleider kon de wedstrijd om 8:45 aanvangen.

Nu heeft het ons al die jaren in de opening wedstrijd niet meegezeten en ook nu zat het niet mee. Ik wist al na 10 minuten dat het zeer slecht zou gaan worden. Maar toen ik net een voorstel wilde gaan doen om te gaan verkassen, ving Ronnyboy met luid gebrul zijn eerste vis van het seizoen.

Nu vissen we voor het eerst dit jaar met een speciaal puntensysteem en niet op gewicht, dus reden tot paniek was er niet. Zelf indien je niets vangt is er nog geen reden tot paniek of wanhoop. Benno die vóór de wedstrijd had aangekondigd hier met z’n nieuwe winckler-picker te gaan vissen bleef vooralsnog verstokt op z’n kistje met z’n hengeltje in z’n hand. Ook hij had nog geen schub gevangen. En ik?

Ook ik zat somber voor me uit te kijken en mompelde voortdurend dat dit de allerlaatste keer is dat we hier gaan vissen. De wind stak op en het leek wel of het steeds kouder werd de paraplu’s werden uit de foedraal’s gehaald. Inmiddels ving Ron z’n tweede visje. Tijd voor plan B!

Plan B

Ik korte mijn hengel in tot 3 deeltjes en probeerde op de kleintjes. Benno volgde spoedig. En ja hoor wat mij even niet lukte, lukte Benno wel. Maar het bleek van korte duur. Dus ook plan B werkte niet echt. Wat nu te doen? Ik ben uiteraard niet voor één gat te vangen en trok de hele trukendoos open. Zwaar op de grond, zwevend, lichte en zware dobbers maar het mocht niet baten. Niet één beet gezien!

Benno die na drie kleine visjes gevangen te hebben, kreeg er genoeg van en ging z’n geluk eens beproeven met z’n nieuwe feederhengel. Ik was nog steeds bezig om eerste visje te vangen, kreeg opeens geluk. In een paar minuten hengelde ik drie luttele visjes eruit. Ziezo. Dit gaf de burger weer moed. Onmiddellijk ging ik mijn geluk op de tien meter beproeven. De wedstrijd naderde z’n einde officieel zou de wedstrijd tot 12:30 duren maar gezien de gure wind is deze ingekort tot 12:15

Resultaat

Wegen doen we niet meer, dus tellen en meten geblazen.
Ron had vijf visjes.
Benno had er vier
Gerard bleef steken op zes visjes.

Volgende wedstrijd op 21 mei in de Eem. Verzamelen om 7:15 bij Benno thuis.

Tot ziens Gerard