1e Wedstrijd

Inleiding

Op zondag 25 mei was het weer zover. De eerste competitie dag was aangebroken. De club van vier hevig in onderlinge strijdt, uitmakend wie de zo begeerde beker zal gaan winnen. En ja hoor Benno wint weer de eerste wedstrijd!

Als je het vorige verslag gelezen had, wist je dat het om 07:15 verzamelen was op de parkeerplaats bij kilometerpaal 90 (A27). Lees je de verslagen niet of nauwelijks, dan moet je eerder uit je nest om maar te hopen dat je op tijd bent.

Om circa half acht vertrokken we met ze vieren in twee auto’s naar de afgesproken locatie. Na aankomst wees ik de heren op de stekken waar we dat jaar ervoor nog zo goed gevangen hadden. Vreemd genoeg moest er toch na een andere plek gezocht worden. Na enig amateurisme en geleuter over de visstekken zijn we eindelijk uitgekomen op een zeer open plek aan het Hilversumskanaal. Pal naast een grote parkeerplaats.

Al snel zocht iedereen zijn ideale plek. Maar er moest nog geloot worden. De loten werden getrokken. Benno trok de rechterkopplaats Ron trok nummer drie. Jan weigerde een lootje uit een kaplaars te halen. Toen ik zelf nummer één uit de laars trok voelde ik me verplicht als adviseur, wedstrijdleider; organisator en verslagschrijver m’n lootje, wat achteraf me lot bleek te worden, te geven aan onze eeuwige hekkensluiter Jan.

 Het begin

Zoals altijd en zo ook nu, begon de wedstrijd wéér niet op tijd. Blijkbaar hoort dat er gewoon bij. Benno die het hardst geschreeuwd had om toch maar bij de parkeerplaatsen te gaan vissen, werd prompt getrakteerd met een beperkte visplek. Doordat een hekwerk zijn ruimte enigszins belemmerde, was het daar praktisch uitgesloten er met de picker te gaan vissen. Mopperend tuigde hij z’n vastestok op.

Jan had zijn favoriete plek en was dus in z’n element. Al snel werd duidelijk dat er over de hele linie matig gevangen werd. Heel vroeg in de wedstrijd verspeelde ik al een kanjer. Eigenlijk verlegde ik m’n dobber en hoogstwaarschijnlijk haakte ik de vis, die met een paar ferme rukken zich ontworstelde van de haak en ik had noppes.

Kort daarop had Benno meer geluk. Hij, zo verklaarde hij later, haakte ook een brasem maar deze kon zich niet bevrijden en belande in zijn net. Kassa! 30 punten in de knip. Ron die met gebietste maaien maar een beetje aanrommelt, kon met pijn en moeite een paar guppen bij elkaar sprokkelen. Jan zat onzichtbaar achter het riet, en acteerde slecht dat hij weinig ving. Ikzelf had grote moeite om vis te vangen.

Ik probeerde het afwisselend kort en lang, maar veel leverde het niet op. En zo sukkelende we naar de pauze. Stand van zaken tot zover: Jan ving regelmatig vis, Ikzelf te weinig, Ron had nog minder en bij Benno, afgezien van die ene gehaakte platte, stokte het bij hem ook.

Na de pauze veranderde er eigenlijk weinig. We bleven in het zelfde patroon zitten. Ikzelf had m’n dag niet en probeerde een ander tuig, maar dat bleek tijdens het optuigen al in de war te zitten. Het kostte geloof wel een kwartier voordat ik weer aan vissen toekwam maar het bleef slecht. Omdat bij iedereen de brasem uitbleef en zelfs Benno met een kort stokkie kleintje zat te vangen, besloot ik de picker uit te proberen.

Afgezien van die twee kleine platjes die ik er nog wel mee ving, was er verder weinig eer te halen. Dan maar eens buurten. En zo vertelde Benno me dat hij twee brasems verspeeld had. Verder zag ik Ron als een dooie op zijn gammele klapstoeltje nauwelijks iets uitprobeerde om meer te vangen. En Jan probeerde met een véél te grote dobber, kleine visjes te vangen. Om precies twaalf uur stopte de wedstrijd.

Een ding was duidelijk Benno zou de eerste wedstrijd winnen. Maar hoeveel had Jan nu eigenlijk gevangen? Na meting op de nieuwe VISMAATLAT bleek m’n voorspelling juist.

 Resumerend

Jan: Heeft het goed gedaan! Boven verwachting gescoord. Eigenlijk ben jij de morele winnaar! Probeer dit nu eens vast te houden zodat die hatelijke laatste plaats tot het verleden behoort.

Gerard: Ik heb geprobeerd op zeker te spelen. Ik heb daarin flink in gefaald. De spirit was er ook niet. Echter niet getreurd de schade is beperkt gebleven. De volgende keer zal ik beter voorbereid aan de wedstrijd beginnen!!

Ron: Tja, het mogen duidelijk zijn dat jij de grote verliezer bent. Of je dit verlies nog goed kan maken vraag ik me stellig af. Kampioen zal jij wel nooit worden. De strijd met Jan dreigt je ook al te verliezen. Zo kennen we je niet. Ik hoop dat je nog niet “knock-out” bent en verwacht de volgende keer meer dan 100% inzet!

Benno: De gelukkige winnaar. De gehaakte brasem bleek uiteindelijk goed voor de winst. Gelet op de twee verspeelde brasems denk ik toch wel de terechte winnaar! Maar, let wel, verleden jaar won je ook de eerste wedstrijd.

Tot ziens Gerard